نحوه استفاده از حالت Program برای تنظیم ISO شما
تکنیک تنظیم ISO با استفاده از حالت Program را در این مقاله بیاموزید!
وقتی کلاس های عکاسی را تدریس می کنیم، دانش آموزان اغلب در بحث مثلث نوردهی عمیقاً مشغول هستند. سرعت شاتر، اندازه دیافراگم و حساسیت سنسور (ISO). شما می توانید بحث ها و توضیحات عالی در مورد مثلث را در اینجا پیدا کنید. ما می‌خواهیم گوشه ای از مبحث ISO را تشریح کنیم و یک تکنیک ساده به شما ارائه دهیم که می‌توانید از آن برای تنظیم ISO روی بهترین مقدار برای موقعیت استفاده کنید. درک ISO یک چیز است، اما تنظیم صحیح آن چیز دیگری است. با ما همراه باشید.
تعریف ایزو:
ISO مخفف سازمان بین المللی استانداردسازی است. این گروهی است که انواع استانداردها را برای علم و صنعت تعیین می کند، اما معنای تنظیم ISO برای عکاسان با دوربین های دیجیتال، این است که یک مقدار عددی روی حساسیت جزء تصویربرداری دوربین، سنسور، قرار می دهد. اغلب با درجه حساسیت فیلم به نام ASA مقایسه می شود (که در ابتدا توسط انجمن استانداردهای آمریکا ساخته شد).
ISO اغلب به عنوان اعدادی از 100 تا 6400 و بالاتر دیده می شود. کمترین عددی که دوربین شما ارائه می دهد، کمترین میزان حساسیت است. بیشترین عدد حساس ترین است. بنابراین، می‌توانید از تنظیمات ISO برای کمک به عکاسی در موقعیت‌های مختلف استفاده کنید. روشن و تاریک اغلب به شما آموزش داده می شود که در هنگام تاریک شدن شرایط، ISO را تقویت کنید، اما بسته به قصد شما ممکن است عکس آن صادق باشد.
همچنین به شما گفته می شود که تنظیمات ISO بالا کیفیت تصویر را به صورت نویز دیجیتال کاهش می دهد. نویز یک اعوجاج بصری ذرات نور است. برخی رنگی هستند و برخی فقط دانه دانه به نظر می رسند. این شبیه به دانه ای است که در نگاتیوهای فیلم ASA بالاتر می بینیم. نویز در سایه ها بدتر است و با تتنظیم ISO بالاتر بیشتر ظاهر می شود. این درست است، اما تخریب تصویر تدریجی است، و گاهی اوقات می توانید از اعداد ISO که بسیار بالا هستند استفاده کنید و تصاویر عالی و قابل استفاده دریافت کنید.
احتمالاً مفهوم ISO را به عنوان بخشی از مثلث نوردهی درک کردید و بلافاصله پرسیدید: “چرا ISO را باید تنظیم کنم؟” هوم، چیزی در توضیح کم است!
در اینجا چند نکته برای تنظیم ISO وجود دارد:
ابتدا برای عکاسی با سه پایه، تنظیم ISO خود را روی پایین ترین (در نتیجه بالاترین کیفیت) ست کنید. اگر تکنیک خوبی را تمرین کنید، هیچ لرزشی دوربین نخواهد داشت و تصاویر شما بالاترین کیفیت را خواهند داشت. این درست است مگر اینکه به دلایل دیگر به سرعت شاتر کمتری نیاز داشته باشید. اگر درست است، به خواندن ادامه دهید و از تکنیک دستی استفاده کنید.
هنگام عکاسی دستی، باید کیفیتی را که می‌گیرید با تنظیم ISO در مقابل سرعت شاتر که می‌توانید برای گرفتن عکسی واضح و بدون حرکت دوربین استفاده کنید، متعادل کنید. به عنوان مثال، اگر ISO خود را روی 100 قرار دهید و به 1/10 ثانیه نیاز دارید تا عکس را به درستی نشان دهید، کمی حرکت دوربین خواهید داشت و تصویر شما واضح نخواهد بود.
این مراحل را دنبال کنید:
- مطمئن شوید که دوربین شما روی ISO خودکار تنظیم نشده است.
- حالت نوردهی دوربین خود را روی برنامه (نه خودکار) تنظیم کنید. حتی اگر به اولویت شاتر یا دیافراگم نیاز دارید، ابتدا آن را روی Program قرار دهید.
- بعد، به تنظیم ISO فعلی خود توجه کنید.
- حالا دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید تا بیدار شود و آن را در اطراف محیط عکاسی خود قرار دهید. چندین جهت مختلف را امتحان کنید. شاید شما در یک رستوران هستید. آن را روی میزها، گروهی از افراد، پایین نوار و غیره بگیرید.
- در تمام مدت، نمایش اطلاعات دوربین خود را تماشا کنید. می توانید اطلاعات را از طریق منظره یاب جستجو کنید یا نمایشگر INFO خود را در صفحه نمایش LCD پشتی روشن کنید. همانطور که سنج دوربین تمام عکس های مختلف را ارزیابی می کند، سرعت شاتر را تنظیم می کند. برنامه سعی می کند هر دو تنظیمات دیافراگم و شاتر را در محدوده طبیعی نگه دارد. به آن سرعت های شاتر توجه داشته باشید.
6. اگر گهگاه با نیم فشار دادن دکمه شاتر آن را بیدار نکنید، دوربین شما در چند ثانیه به حالت خواب می رود. بگذارید تمرکز کند، زیرا این کار خواندن دقیق تری به شما می دهد.
7. اگر سرعت شاتر را می بینید که کمتر از 1/60 یا 1/80 ثانیه است، باید ISO را به عدد بالاتری برسانید. اکثر مردم نمی توانند دوربین را با دست در دست بگیرند و عکس های شارپ را با سرعت بیش از 1/60 ثانیه دریافت کنند. برای انجام گرفتن دست در این سرعت ها به تکنیک خوب و محکم نیاز دارید. توجه: 1/60 در اینجا به عنوان یک موقعیت معمولی استفاده می شود که شامل لنز تا 55 میلی متر زوم است. اگر می خواهید بیشتر زوم کنید، یادداشت زیر را در مورد فاصله کانونی ببینید.
8. اگر سرعت شاتر شما واقعاً سریع است، (1/1000 یا 1/2000)، پس می‌توانید با خیال راحت تنظیم ISO را به تنظیمات با کیفیت بالاتر (تعداد ISO کمتر) کاهش دهید.
9. به تکرار مراحل بالا ادامه دهید تا زمانی که برای تصویری که می‌خواهید بسازید، سرعت شاتری را مشاهده کنید که با استفاده از آن راحت هستید. اکنون ISO خود را به درستی برای عکاسی دستی در مکان فعلی، شرایط نوری و فاصله کانونی تنظیم کرده اید.
فاصله کانونی تفاوت ایجاد می کند
فاصله کانونی لنز شما نیز تفاوت ایجاد می کند. در دستورالعمل‌های بالا فرض می‌شود که شما از لنزی استفاده می‌کنید که برای تنظیمات DSLR سطح ابتدایی معمول است. به عنوان مثال لنز کیت معمولی زوم 18-55 میلی متر است. اگر از زوم طولانی‌تری، مثلاً 200 میلی‌متر استفاده می‌کنید، کمترین سرعت شاتری که می‌توانید در دست بگیرید، بسیار کوتاه‌تر است. قانون به طور گسترده پذیرفته شده می گوید: یک بیش از فاصله کانونی (بنابراین 1/200 ثانیه در وضعیت ذکر شده در بالا) طولانی ترین سرعت شاتری است که می توانید برای یک تصویر واضح و بدون لرزش نگه دارید.
با این حال، این یک قانون قدیمی است که بر اساس فیلم 35 میلی متری است (و برای دوربین های دیجیتالی با سنسور فول فریم اعمال می شود). بسیاری از دوربین های دیجیتال دارای ضریب برش یا اثر ضرب کننده برای فاصله کانونی هستند زیرا سنسور آنها کوچکتر است. مال شما ممکن است 1.5x، 1.6x یا حتی 2.0x باشد – برای اطمینان، دفترچه راهنمای دوربین خود را بررسی کنید. با فرض ضریب 1.5 برابری برای یک عکس زوم 200 میلی متری، به 1.5 x 200 = 300 نیاز دارید، بنابراین 1/300 ثانیه کمترین سرعت شاتر شما برای تصویری است که تاری لرزش دوربین ندارد.
در مورد اولویت شاتر و دیافراگم چطور؟
در این مرحله ممکن است فکر کنید که واقعاً به اولویت شاتر یا دیافراگم نیاز دارید، این خوب است. اما اکنون می‌دانید که محدوده ISO کار خواهد کرد. شاید تنظیم ISO روی 400 جایی بود که شما عکاسی را به پایان رساندید . حالا می توانید به حالتی که می خواهید تغییر دهید. فرض کنید برای توقف حرکت سوژه به اولویت شاتر نیاز دارید. دوربین خود را روی اولویت شاتر تنظیم کنید، فرض کنید سرعت شاتر 1/400 ثانیه باشد و روند هدف گیری برخی ترکیب بندی های ممکن را تکرار کنید. اگر دوربین شما شروع به چشمک زدن دیافراگم کند، متوجه خواهید شد که تنظیمات شما خارج از محدوده است. این به شما می گوید که دیافراگم نمی تواند بازتر باز شود، بنابراین می دانید که برای استفاده از سرعت شاتر باید ISO را افزایش دهید.
برای اولویت دیافراگم، دیافراگم مورد نیاز خود را برای عمق میدان دلخواه تنظیم کنید و از سنج دوربین برای ارزیابی صحنه ها همانطور که در بالا توضیح داده شد استفاده کنید. اگر سرعت شاتر برای لنز از حداکثر شما کمتر شود، متوجه خواهید شد که تنظیمات شما خارج از محدوده هستند. سپس باید ISO را افزایش دهید.