راهنمای عکاسی در شب

عکاسی شب رنگی در مقابل عکاسی شب سیاه و سفید

بیشتر عکاسی در شب که با نگاه کردن به اطراف می توانید ببینید به صورت رنگی انجام می شود. ممکن است فکر کنید که رنگ برای عکاسی در شب مناسب‌تر است، زیرا شما توسط رنگ گرم نور یا تفاوت‌های ظریف متفاوتی که می‌توانیم در نور پیدا کنیم، وقتی منابع نور رنگ‌های متفاوتی دارند، فریفته می‌شوید. حقیقت این است که عکاسی در شب رنگی می تواند کاملا اغوا کننده باشد، درست مانند عکاسی رنگی به طور کلی، زیرا عنصر رنگ در ایجاد تأثیر بر بیننده بسیار قدرتمند است.

با این حال، همانطور که در مورد عکاسی رنگی در مقابل عکاسی سیاه و سفید به طور کلی، تفاوت بین این دو در این است که عکاسی رنگی شما را با رنگ اغوا می کند، در حالی که عکاسی سیاه و سفید احساسات شدیدتری را از سیاه و سفید به شما ارائه می دهد. در عکاسی می‌توانیم ماهیت داستان را عمیق‌تر لمس کنیم. در عکاسی سیاه و سفید ما رنگی نداریم که بیننده را اغوا کنیم و “اشباع” احساسات را که فقط بر اساس رنگ است ایجاد کنیم، بنابراین می توانیم با دقت بیشتری روی نور و اشکال تمرکز کنیم تا پیام آنها را بفهمیم.

عکاسی در شب حتی بیشتر از عکاسی در روز در مورد نور است. این اتفاق می‌افتد زیرا در عکاسی در شب، نور ظریف‌تر است، کمیاب است و می‌توان از آن در برجسته‌کردن عناصر خاص و در عین حال پنهان‌کردن سایر عناصر به‌طور مؤثرتری استفاده کرد. علاوه بر این، نور به خودی خود هیچ رنگی ندارد. شکل اصلی نور سفید است، بنابراین وقتی در مورد جوهر نور صحبت می‌کنیم، به جای تفاوت‌های ظریف رنگ، در شدت‌های سیاه و سفید فکر کنیم.

این واقعیت که شدت نور مهمترین چیز در عکاسی در شب است، عکاسی سیاه و سفید را ابزاری قدرتمندتر برای مطالعه تناوب بین روشنایی و تاریکی و روشی که این تناوب جزئیات را در یک عکس نشان می دهد، تبدیل می کند.

شايد جادوي عكاسي سياه و سفيد در همين جا نهفته است و چرا چنين تأثير عميقي بر ما مي‌گذارد. مطالعه نور در سایه های سفید و خاکستری، بدون افزودن رنگ، امکان تماس نزدیکتر با نور و آنچه را که نشان می دهد را برای ما باز می کند.

توازن سفیدی در عکاسی رنگی در شب – کمک کمی از فیلترهای خاص

از نظر گرفتن عکس رنگی در شب در مقابل عکاسی شب سیاه و سفید، تفاوت های فنی زیادی وجود ندارد، به جز این واقعیت که باید مراقب رنگی که نور می تواند هنگام عکاسی رنگی داشته باشد، بیشتر باشد، زیرا این کار خواهد بود. در تصویر نهایی شما قابل مشاهده است.

در این صورت، باید تعادل رنگ سفید خود را در دوربین سفارشی کنید یا در مراحل پس از پردازش آن را تغییر دهید، تا تفاوت های ظریف نوری مناسب را در تصویر خود دریافت کنید. در عکاسی شب سیاه و سفید، دیگر نیازی به ایجاد تعادل رنگ سفیدی بیش از حد نخواهید داشت. با این حال، تنظیم صحیح آن و در نظر گرفتن آن همیشه مفید است، زیرا هرگز نمی دانید چه زمانی ممکن است بخواهید در آینده روی تصاویری که به صورت رنگی می گیرید و چه زمانی سیاه و سفید کار کنید.

به عنوان یک قاعده، می توانید با Auto White Balance شروع کنید که بهترین تراز سفیدی را به شما ارائه می دهد، و اگر متوجه شدید که Auto White Balance این کار را انجام نمی دهد، می توانید آن را سفارشی کنید، یا آن را روی فلورسنت یا تنگستن تنظیم کنید. ، که هر دو تنظیمات نور مصنوعی هستند، یا اگر شرایط چالش برانگیزتر است، می توانید تعادل رنگ سفید سفارشی ایجاد کنید. همه دوربین ها این تنظیمات را در دسترس خواهند داشت. شما فقط باید با آنها آزمایش کنید تا ببینید چه چیزی برای هر موقعیتی بهتر عمل می کند. می توانید با تنظیم دمای نور بین 3500 تا 4500 کلوین شروع کنید، که برای اکثر موقعیت ها کار خوبی انجام می دهد و از آنجا حرکت می کنید. 

طول نوردهی – نوردهی طولانی در مقابل نوردهی کوتاه

در راهنمای عکاسی در شب ، تقریباً بدون استثنا، باید از سرعت شاتر بیشتری نسبت به زمانی که در روز عکاسی می کنید استفاده کنید. حتی زمانی که به سرعت شاتر به اندازه کافی سریع برای ثابت کردن حرکت نیاز دارید، کمترین سرعت شاتر ممکن را انتخاب خواهید کرد که آن حرکت خاص را ثابت کند. این یکی از تفاوت های اساسی بین عکاسی در نور روز و عکاسی در شب است.

همانطور که گفته شد، دو رویکرد برای این سبک از نظر طول نوردهی وجود دارد.

روش اول، همانطور که قبلا ذکر کردیم، استفاده از سرعت شاتر به اندازه کافی سریع برای ثابت کردن حرکت است. روش دوم استفاده از نوردهی طولانی تر برای ثبت حرکت در تصویر است. بیایید هر دوی آنها را تحلیل کنیم.

نوردهی کوتاه در عکاسی شب

این زمانی است که شما نیاز دارید که همه چیز واضح و بی حرکت را در تصویر خود داشته باشید. این ممکن است به معنای حرکت افراد، حرکت اتومبیل ها یا حرکت ستاره های آسمان باشد. شما می خواهید همه آن عناصر تیز باشند و می خواهید حرکت را منجمد کنید.

زمانی که نیاز به فریز کردن حرکت دارید، بسته به سرعت حرکت، کمترین سرعت شاتری را انتخاب می کنید که بتواند آن حرکت را ثابت کند. این اتفاق می افتد صرف نظر از اینکه به صورت دستی عکاسی می کنید یا دوربین خود را روی سه پایه قرار می دهید. به عنوان مثال، هنگام عکسبرداری از افرادی که در حال راه رفتن هستند، سرعت شاتر 1/60 شروع خوبی است. ممکن است در برخی موارد نیاز به افزایش آن داشته باشید، اما من متوجه شدم که 1/60 کمترین میزانی است که در هنگام تیراندازی به مردم در خیابان انجام می دهم. از طرف دیگر، اگر از آسمان شب عکس می گیرید و می خواهید ستاره ها را تیز کنید، می توانید قبل از شروع به ثبت حرکت در ستاره ها، به اصطلاح دنباله ستاره، نوردهی خود را تا 15 یا حتی 20 ثانیه افزایش دهید. به یاد داشته باشید که اینها مقادیری هستند که باید با لنزهای واید استفاده کنید. اگر از لنزهای بلندتری استفاده می کنید، سرعت شاتر باید بیشتر باشد.

سرعت شاتر سریع‌تر نیز بدون توجه به حرکت در صحنه مورد نیاز است، همچنین زمانی که به صورت دستی عکاسی می‌کنید تا حرکت دست‌ها و بدن شما باعث ایجاد حرکت در تصویر نشود.

در حالی که سرعت شاتر سریع ممکن است عملکرد را متوقف کند، عکاسی با سرعت شاتر سریع در ISO 100 و دریافت هر نوع نوردهی قابل استفاده در تصویر در شب برای شما غیرممکن خواهد بود. این به این دلیل است که هوا خیلی تاریک خواهد بود. بنابراین کاری که در آن صورت انجام می دهیم این است که ISO را افزایش می دهیم تا کمبود نور را جبران کنیم.

تا اینجا همه چیز خوب و زیبا بود، با این حال، اگر هر نوع تجربه ای با ISO بالاتر داشته باشید، می دانید که حتی اگر دوربین ها بهتر و بهتر شوند، باز هم با ISO بالاتر مشکلات زیادی دارند و اگر ISO را فراتر از آن افزایش دهید. مقدار مشخصی شروع به دریافت سر و صدای زیادی خواهید کرد. در واقع کیفیت ISO بالا یکی از مواردی است که در مقایسه با سایر قابلیت‌های دوربین‌های مدرن، کندترین پیشرفت را داشته است. در حال بهتر شدن است، اما هنوز نیاز به کمی کار دارد. بنابراین باید سعی کنید افزایش ISO را محدود کنید تا نویز زیادی در تصویر ایجاد نشود. نویز، به خصوص به شکل دانه ای که در صورت فیلم برداری می توانید داشته باشید، می تواند جالب باشد، اما وضوح و جزئیات تصویر شما را از بین می برد و همیشه برای هر نوع عکسی مناسب نیست.

به عنوان یک قاعده، و البته، این بستگی به میزان نور شما در صحنه دارد، ما سعی می کنیم هنگام عکاسی خیابانی یا شهری یا عکاسی عمومی در شب، ISO خود را بیش از ISO 1600 افزایش دهیم. گاهی اوقات ممکن است آن را بالاتر ببریم، تا ISO 3200 یا ISO 4000، اما تنها در صورتی خواهد بود که انتخاب دیگری نداشته باشیم و ما در راهنمای عکاسی در شب این نکته را نیز در اختیار شم قرار دادیم.

نوردهی طولانی در عکاسی در شب

یکی دیگر از رویکردهای راهنمایی عکاسی در شب این است که به جای عکاسی با سرعت شاتر سریع، از سرعت شاتر بلندتری استفاده کنید که به شما زمان کافی برای ثبت صحیح نور در تصویر بدون نیاز به افزایش ISO می دهد. این اولین انتخاب من برای مواردی است که نیازی به فریز کردن حرکت ندارم و از آنجایی که بیشتر اوقات در عکاسی در شب سعی نمی کنم حرکت را فریز کنم، 80 درصد از این تکنیک استفاده می کنم و فقط استفاده می کنم. سرعت شاتر بالا وقتی در شب عکاسی خیابانی می‌گیرم.

مهمترین چیزی که برای اینکه بتوانید نوردهی طولانی مدت را چه در روز و چه در شب داشته باشید، این است که دوربین را روی سه پایه قرار دهید تا دوربین در طول نوردهی اصلا حرکت نکند. این به شما این آزادی را می دهد که نوردهی را تا جایی که دوست دارید افزایش دهید تا زمانی که بدون افزایش ISO و بدون ایجاد یک تصویر تار به افکت مورد نیاز خود برسید.

نحوه استفاده از دیافراگم

دیافراگم به خودی خود تفاوتی از نظر وضوح برای عکاسی در شب ایجاد نخواهد کرد. جایی که دیافراگم می تواند مهم باشد، کنترل عمق میدان است. البته، می‌توانید از دیافراگم برای کنترل نوردهی به معنای استفاده از عمق میدان کمتر استفاده کنید تا نور بیشتری به سنسور برسد تا بتوانید سرعت شاتر را سریع‌تر و ایزو را پایین‌تر نگه دارید.

تصمیم برای استفاده از دیافراگم مشخص از تصمیم گیری در مورد عمق میدانی که در تصویر خود می خواهید شروع می شود. این باید اولین دلیل برای افزایش یا کاهش دیافراگم باشد. این به سبک عکاسی شما مربوط می شود، و برای مثال اگر عکاسی خیابانی می کنید، ممکن است عمق میدان کمتری بخواهید تا بتوانید روی سوژه خود در پس زمینه بهتر فوکوس کنید، در حالی که اگر از معماری یا منظره عکاسی می کنید. عکاسی، ممکن است بخواهید با عمق میدان عمیق تری بروید.

در عکاسی، سعی می‌کنم عمق میدان را به‌عنوان مهم‌ترین عامل در تعیین دیافراگم حفظ کنم، فارغ از اینکه در شب یا روز عکاسی می‌کنم. اگر می‌خواهم عمق میدان بیشتری داشته باشم، برای ثابت نگه داشتن نور مورد نیاز برای نوردهی خاص، از دیافراگم بالاتر f/8 یا f/14 استفاده می‌کنم (سعی می‌کنم دیافراگم را زیاد نبندم چون در خطر پراش قرار می‌گیرم که زمانی اتفاق می‌افتد که دیافراگم شما فراتر از f/16 باشد، و سرعت شاتر من را کاهش می‌دهد، بنابراین می‌توانم آن عمق میدان را بدون افزایش ISO به دست بیاورم. این به ویژه در مورد معماری و عکاسی منظره من صدق می کند.

ایزو عکاسی در شب

بازگشت به ISO. بله، این یک تنظیم مهم برای عکاسی در شب است و باید در این راهنمای عکاسی در شب آن را به طور کامل مطالعه کنیم.

برای عکاسی در شب، به خصوص اگر می خواهید بتوانید بدون سه پایه عکاسی کنید، باید مطمئن شوید که دوربین شما در ISO بالاتر به خوبی رفتار می کند.

حتی اگر به خودتان قول بدهید که هنگام عکاسی همیشه از سه پایه استفاده کنید، می‌توانم به شما اطمینان دهم که لحظاتی وجود خواهد داشت که از شما برای عکاسی دستی الهام می‌گیرد، و آن لحظاتی است که باید بدانید که ISO شما می تواند از عهده آن برآید.

دوربین ها در ایزوی بالاتر بهتر و بهتر شده اند و خوشبختانه این موضوع خیلی سریع در حال تغییر است. یادم می آید که اولین دوربین های دیجیتال در عکاسی با ایزوی بالاتر چقدر ضعیف بودند. حتی همین چند سال پیش، نمی‌توانست انتظار داشته باشید که هنگام عکاسی بالای ISO 400 با دوربین دیجیتال، کیفیت بسیار خوبی داشته باشید. این امر اخیراً به سرعت بهبود می یابد، که یک مزیت بزرگ برای عکاسی در شب است. با این حال، هنوز راه زیادی در پیش است. هنگامی که با ISO اصلی دوربین خود، اغلب ISO 100، یا ISO 200 با برخی از دوربین های Nikon یا PhaseOne، عکاسی می کنید، همچنان بهترین کیفیت در جزئیات و بیشترین مقدار اطلاعات را دریافت خواهید کرد. اما هرچه پیش می‌رویم، استفاده از ISO بالاتر آسان‌تر و آسان‌تر می‌شود، و ما انتظار داریم که این کار در اینجا متوقف نشود بلکه در آینده نیز ادامه یابد. و این یک خبر عالی است!

در حال حاضر، ما همچنان توصیه می‌کنیم تا حد امکان نزدیک به ISO اصلی دوربین خود عکاسی کنید، که همانطور که گفتیم در بیشتر موارد ISO 100 است، بنابراین می‌توانید بهترین جزئیات و کمترین نویز را دریافت کنید.

مشکل ایزو بالاتر البته نویز است. نویز معادل در عکاسی دیجیتال دانه ای است که از عکاسی آنالوگ می شناسیم. اگر از من بپرسید، دانه‌ها شیک‌تر و شیک‌تر از نویز به نظر می‌رسند، اما هر دوی آن‌ها تأثیر یکسانی روی جزئیات دارند، یعنی اینکه جزئیات را واضح‌تر می‌کنند و جنبه کلی عکس را صاف و تمیز می‌کنند. بنابراین ما می‌خواهیم از آن اجتناب کنیم، به همین دلیل است که باید تا حد امکان به ISO 100 عکاسی کنیم.

با این حال، در شب، ISO 100 به نوردهی طولانی‌تری نیاز دارد و گاهی اوقات ما این را نمی‌خواهیم، ​​بنابراین ممکن است هر از گاهی نیاز به استفاده از ISO بالاتر داشته باشیم. اگر بتوانید ISO خود را زیر ISO 400 نگه دارید، می‌توانید نتیجه تقریباً عالی را با اکثر دوربین‌ها به دست آورید. ISO 800 هنوز خوب است، و برخی از دوربین ها هنگام عکاسی با ISO 1600 یا ISO 2000 نتایج مناسبی به شما می دهند. اما سعی کنید از آن عبور نکنید، مگر اینکه کاملاً ضروری باشد، زیرا در این صورت ممکن است مشکلاتی در تمیزی جزئیات ایجاد شود.

مطالب مرتبط: ایزو چیست و نحوهی استفاده آن چگونه است؟

تمرکز در شب می تواند چالش برانگیز باشد. مخصوصاً زمانی که نور کافی برای دوربین وجود نداشته باشد تا کنتراست آنقدر قوی پیدا کند تا فوکوس خودکار به خوبی کار کند. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که فقط با تکیه بر نور طبیعی و با تکیه بر نور طبیعی عکاسی می کنید و سوژه شما آسمان شب است. در این موارد، شما چند گزینه دارید.

یکی از گزینه ها تغییر به فوکوس دستی است. فوکوس دستی به شما کنترل بیشتری بر روی فوکوس می دهد تا زمانی که از فوکوس خودکار استفاده کنید که در صورت کمبود نور یا کنتراست کافی ممکن است به دنبال آن باشد.

اگر سوژه‌ای که عکس می‌گیرید در فاصله‌ای دور است، می‌توانید فوکوس خود را روی بی‌نهایت تنظیم کنید. این به ویژه هنگامی که با یک لنز با زاویه دید عریض عکاسی می‌کنید، به خوبی کار می‌کند، زیرا در این حالت شانس بیشتری برای فوکوس کردن همه چیز از پیش‌زمینه تا پس‌زمینه نسبت به زمانی که با لنز طولانی‌تر عکاسی می‌کنید، دارید. برای برخی از لنزها، باید کمی از بی نهایت عقب نشینی کنید تا بهترین وضوح را داشته باشید. بهترین کار این است که تمام لنزهای خود را در نور روز آزمایش کنید و قبل از رفتن به بیرون برای عکاسی در شب ببینید چه چیزی برای هر یک از آنها وجود دارد.

یکی دیگر از راه‌های فوکوس در صحنه‌ای که نور کافی برای فوکوس خودکار ندارد، استفاده از چراغ قوه برای روشن‌کردن ناحیه‌ای که می‌خواهید شارپ است، تا بتوانید از فوکوس خودکار استفاده کنید، با این حال، این چیزی است که وقتی سوژه شما کار می‌کند. به اندازه کافی نزدیک است تا چراغ قوه به آن برسد. 

چرا سه پایه برای عکاسی در شب ضروری است

یکی از ابزارهایی که می خواهم در این راهنمای عکاسی در شب در مورد آن صحبت کنم، سه پایه است. ما قبلاً به لزوم استفاده از سه پایه برای عکاسی در شب اشاره کرده ایم و من بر این امر اصرار دارم زیرا این تنها نکته مهم در عکاسی در شب است و چیزی که واقعاً آن را از عکاسی در روز متمایز می کند.

در شب، تنها راهی که 100% مطمئن هستید که تصاویر واضحی دریافت خواهید کرد، قرار دادن دوربین خود روی سه پایه است. هر تکنیک دیگری که ممکن است برای به دست آوردن تصاویر واضح تر استفاده کنید، محدودیت هایی دارد و اعمال آن دشوارتر خواهد بود.

هنگامی که دوربین خود را روی سه پایه قرار می دهید، می دانید که هر کاری که انجام می دهید، دوربین ثابت خواهد بود و صحنه مقابل خود را با حرکت صفر ضبط می کند. البته ما در اینجا در مورد یک سه پایه پایدار صحبت می کنیم که لرزش ندارد، بنابراین مهم است که هنگام عکاسی سه پایه خود را در کجا قرار دهید. 

کلام آخر 

تلاش کردیم در مقاله راهنمای عکاسی در شب تکنیک ها و اصول اصلی را به شما عزیزان و علاقه مندان آموزش دهیم، حال که این مطلب را به پایان رسانهه اید زمان تمرین است، امیدواریم که مطالب برای شما مفید بوده باشید.

شرکت تبلیغاتی طرح گندم با سالها تجربه در زمینه عکاسی صنعتی و عکاسی تبلیغاتی توانسته است در کنار رقبا و برند های معتبر آوازه ای خوش نام از خود بر جای بگذارد. جهت دریافت مشاوره رایگان و مشاهده ی نمونه کارهای عکاسی تبلیغاتی کافی است با کارشناسان ما در ارتباط باشید.