هیستوگرام چه کاربردی دار؟
در این مقاله ، ما قصد داریم نحوه خواندن هیستوگرام و نحوه استفاده از آن را به نفع خود بررسی کنیم. رسیدن به بهترین نوردهی (هیچ چیزی به عنوان نوردهی “درست” وجود ندارد ، زیرا همه چیز ذهنی است) هربار که روی شاتر کلیک می کنید ، هدف شما دوربین باشد.
استفاده از این نکات باید به شما در افزایش میزان موفقیت عکاسی کمک میکند!
هیستوگرام چیست؟
در اینجا تعریف فرهنگ لغت آمده است:
هیستوگرام نمودار میله ای از توزیع فرکانس است که در آن عرض میله ها متناسب با کلاس هایی است که متغیر در آنها تقسیم شده است و ارتفاع میله ها متناسب با فرکانس های کلاس است.
متعجب شدید؟ کسی گیج شده؟ بنابراین هیستوگرام واقعاً چه می کند؟ و چگونه آن را می خوانید؟
بیایید نگاهی بیندازیم!
نحوه خواندن هیستوگرام
هیستوگرام نمای گرافیکی پیکسل های موجود در تصویر شما است. سمت چپ نمودار سیاه یا سایه ها را نشان می دهد ، سمت راست قسمت های برجسته یا مناطق روشن را نشان می دهد و قسمت وسط نشان دهنده رنگ های میانی (میانی یا 18٪ خاکستری) است.
ارتفاعات قله ها تعداد پیکسل های یک تن خاص را نشان می دهند (هر قله مربوط به تن دیگری است). هر تن از 0-255 (0 سیاه و 255 سفید است) دارای یک پیکسل عرض بر روی نمودار است ، بنابراین هیستوگرام را به عنوان یک نمودار میله ای تصور کنید که همه در کنار هم قرار گرفته اند و فاصله ای بین هر نوار وجود ندارد.
به نمودارهای زیر دقت کنید:
از هیستوگرام چه چیزی می توانیم یاد بگیریم؟
چیزهای زیادی وجود دارد که ما می توانیم با نگاه کردن به هیستوگرام یک تصویر بدانیم.
ما می توانیم بگوییم که اگر یک تصویر از لبه به لبه دیگر به طور کامل بدون شکاف در یک طرف نمودار برسد ، به خوبی در معرض دید است و به شدت از یک طرف یا طرف دیگر بالا نمی رود. در یک دنیای ایده آل ، نمودار فقط باید لبه های چپ و راست هیستوگرام را لمس کند ، و کناره ها را بیرون نریزد. نمودار همچنین باید دارای یک طاق زیبا در مرکز باشد.
با این حال ، این “هیستوگرام ایده آل” همیشه در هر موقعیتی برای هر صحنه اعمال نمی شود. در اینجا چند نمونه هستند:
این یک هیستوگرام برای یک موضوع تاریک است. اشتباه نیست ؛ برای نشان دادن تن سوژه ، بیشتر به چپ منتقل می شود. این ممکن است یک گربه سیاه در پیاده رو تاریک باشد.
یک هیستوگرام ایده آل ممکن است این گونه به نظر برسد ، به طور مساوی ، لبه به لبه ، و نه به طرفین.
یک هیستوگرام ایده آل ممکن است این گونه به نظر برسد ، به طور مساوی ، لبه به لبه ، و نه به طرفین.
وقتی هیستوگرام به شما می گوید که نوردهی خود را تنظیم کنید
شکاف در هر دو طرف نشان می دهد که اطلاعات را از دست داده اید و قرار گرفتن در معرض شما می تواند با خیال راحت بدون از دست دادن جزئیات تغییر کند. هنگامی که نمودار شما بیش از حد در یک جهت یا جهت دیگر جابجا می شود ، به طوری که حتی لبه دیگر را لمس نمی کند ، می توانید با خیال راحت نوردهی خود را برای پوشش بیشتر محدوده تن ها تغییر دهید. بیایید نگاه بیندازیم!
این نمودار تصویری بیش از حد نشان داده شده است. به شکاف سمت چپ توجه کنید که نشان دهنده عدم وجود هرگونه سیاهی در تصویر است. همچنین به این معنی است که جزئیات زیادی را در قسمت های سفید از دست خواهید داد که ممکن است قابل بازیابی نباشند. در این حالت ، برای تغییر نوردهی کمتر به تصویر خود ، تغییر مکان دهید و دوباره صحنه را عکاسی کنید.
این هیستوگرام برعکس آن را نشان می دهد. اکنون ما یک شکاف در سمت راست نمودار مشاهده می کنیم که نشان می دهد هر سفیدی نشان داده نشده است ، بنابراین تصویر تاریک خواهد بود – بیش از حد تاریک. تا زمانی که تن ها را لمس نکرده و لبه سمت راست هیستوگرام را لمس کنید ، می توانید با خیال راحت به آن نوردهی بیشتری بدهید.
برجستگی های کناری به چه معناست؟
افزایش لبه سمت چپ یا راست هیستوگرام نشان دهنده “برش” آن تن و از دست دادن جزئیات در آن ناحیه است. مناطق بریده شده اغلب غیرقابل بازیابی هستند ، به ویژه در نقاط برجسته.
به طور کلی توصیه می شود که در معرض دید قرار دهید تا نمودار شما فقط لبه سمت راست را لمس کند (که نشان می دهد شما جزئیات برجسته خود را حفظ کرده اید). معمولاً بازیابی جزئیات سایه و حفظ تصویر مناسب آسان تر از تلاش برای ایجاد جزئیات برجسته ای است که در پرونده وجود ندارد.
در برخی از صحنه ها ، ممکن است نتوان نمودار را در محدوده قابل قبول نگه داشت. به عنوان مثال ، اگر از صحنه ای با کنتراست شدید عکاسی می کنید ، برای به دست آوردن نتایج عالی تلاش خواهید کرد ، مانند:
غروب خورشید
نور آفتاب روشن و سایه های عمیق
فضای داخلی ساختمان که در آن منطقه خارج از پنجره ها را نیز نشان می دهید
در همه این موارد ، شما قادر نخواهید بود از سیاهی، سفیدی یا هر دو جدا شوید.
نمودار کنتراست بالا
نمودار بالا تصویری با کنتراست شدید ، تعداد زیادی مشکی ، یک سنبله سفید نشان می دهد و در وسط زیاد نیست.
آیا این اشتباه است؟ آیا می توانید آن را اصلاح کنید؟
نه ، اشتباه نیست
و شما واقعاً نمی توانید آن را “تصحیح” کنید ، اما وقتی چنین چیزی را می بینید باید تصمیم بگیرید. آیا نمودار را به چپ منتقل می کنید و جزئیات برجسته را حفظ می کنید ، یا آن را به راست جابجا می کنید و جزئیات سایه را حفظ می کنید؟
در اینجا درست یا غلطی وجود ندارد. این همه نحوه تفسیر صحنه قبل از شماست. اگر شک دارید ، هر دو را شات کنید و بعداً تصمیم بگیرید. نمودار بالا از تصویر زیر گرفته شده است ، بنابراین همانطور که می بینید به هیچ وجه نوردهی نادرست نیست. به سادگی هیچ آهنگ میانی در صحنه وجود ندارد:
در اینجا یک مثال دیگر از صحنه ای است که به طور بالقوه از نمودار در دو طرف خارج می شود:
توجه داشته باشید که نورگیر بالای سقف خراب شده است و سایه های عمیق جزئیات کمی دارند.
توجه کنید که چگونه در این تصویر جزئیات در برجسته ها و سایه ها حفظ شده است.
با استفاده از تکنیک های پیشرفته مانند ادغام و ترکیب تصویر (merging و blending) ، HDR یا پس از پردازش دقیق ، می توانید محدوده تونال یک صحنه را فشرده کنید تا در هیستوگرام قرار گیرد و بنابراین جزئیات را در همه زمینه ها داشته باشید.
برای تصویر بالا ، من از چهار تصویر پرانتز (در دو مرحله فاصله) و فرایند نگاشت لحن HDR استفاده کرده ام تا محدوده دینامیکی صحنه را در محدوده قابل چاپ پایین بیاورم.
یک چیز مفید دیگر در دوربین شما: “پلک زدن”
برای کمک به شما برای تعیین اینکه تا چه زمانی می توانید در معرض دید قرار بگیرید ، اکثر دوربین ها دارای تنظیماتی به نام “هشدارهای برجسته” هستند. هنگامی که تصاویر خود را روی LCD دوربین پیش نمایش می دهید ، هرگونه برجسته سازی بیش از حد چشمک می زند یا چشمک می زند. بسیاری از مردم با محبت به آنها “چشمک زدن” می گویند.
به مناطق چشمک زن توجه کنید ؛ این بدان معناست که قسمت های برجسته در آن قسمت از تصویر بریده می شوند.
برای انجام این کار در دوربین نیکون ، یک تصویر را پیش نمایش کرده و دکمه بالا یا پایین (نزدیک دکمه OK) را فشار دهید تا زمانی که برجسته ترین نقاط چشمک می زنند یا به صورت کلی مشخص می شوند. این “highlight mode” است. اگر این تنظیم را انتخاب کنید ، دوربین به خاطر می آورد که از آن برای تصویر بعدی که پیش نمایش می کنید استفاده کند. با این حال ، ممکن است لازم باشد ابتدا ویژگی “highlight warnings” را در منوی تنظیمات خود فعال کنید.
برای انجام این کار با دوربین Canon ، دکمه Display یا Info (بسته به مدل خود) را فشار دهید تا هنگام پیش نمایش تصاویر ، نقاط برجسته چشمک زن روی صفحه ظاهر شوند. همچنین ممکن است لازم باشد این ویژگی را در تنظیمات منو روشن کنید. اگر از نحوه انجام این کار مطمئن نیستید ، دفترچه راهنمای دوربین خود را بررسی کنید.
خلاصه
با استفاده از ابزارهایی که دوربین شما در اختیار شما قرار می دهد ، درک نحوه تنظیم نوردهی تصویر آسان تر است. اطلاعات بیشتری در مورد هیستوگرام وجود دارد و می توانید از آنها هنگام پردازش تصاویر خود در Photoshop یا Lightroom نیز استفاده کنید.
فقط به خاطر داشته باشید که اگر با فرمت JPEG عکاسی کنید ، قرار گرفتن در معرض در دوربین بسیار مهمتر است. اگر با فرمت RAW عکاسی می کنید ، آزادی عمل بیشتری دارید تا بعداً تنظیمات را انجام دهید ، اما هنوز هم بهتر است آن را در وهله اول انجام دهید.
مطالب مرتبط : تفاوت فرمت raw با jpeg : از کدام یک باید استفاده کنید؟
عکاسی از ماشین آلات و خدرو